Lost Boys

Het originele script van Peter Pan begint met een voorwoord van de auteur J.M. Barrie. Hij draagt het werk op aan “de vijf broers”. Zonder hen, zo schrijft hij, zou dit verhaal nooit hebben bestaan. Een nobele bekentenis.

Door een toevallige ontmoeting in het park kwamen “de vijf” in Barrie’s leven. En hij zou ze nooit meer laten gaan. Eindelijk had hij het gezin dat hem nooit ten deel was gevallen; eindelijk had hij ware muzen waar hij zijn schrijven op kon enten. De vijf waren meer dan inspiratie. Zij waren het onderwerp. Zij waren zijn leven. Zij waren zijn verbeelding.

Of ze dat nu wilden of niet.

​

Evelien Bosmans, Joke Emmers, Thomas Janssens en Matthias Meersman verplaatsen zich in de figuur van Barrie. De wisselspanning tussen zijn persoonlijke leven en zijn verbeeldingswereld nemen ze als vertrekpunt voor deze nieuwe voorstelling.

Kun je jezelf in fantasie verliezen?

Is de realiteit sterker dan de verbeelding?

Hebben we nood om af en toe weg te vluchten, naar Neverland of Wonderland of hoe de schuilkelder ook heet? Biedt kunst troost?

Of is het slechts een luchtkasteel?

​

Zoals Barrie laten Bosmans, Emmers, Janssens en Meersman zich omringen door ‘lost boys’. Kinderen die om deze of gene reden als ‘verloren jongens’ bestempeld worden. Zoals Barrie en Peter Pan trekken ze hen Neverland in. Zij zijn het onderwerp. Zij zijn het leven. Zij zijn hun verbeelding. Of ze dat nu willen of niet.